Stramproyerhei, Buuëtjeshei 2016, 2017, 2018, 2019.

Op 2018-11-18 en 2019-01-13, Veel geplagd

foto Frans Smit

2019-03-10, Einde van het werkseizoen op de Buuëtjeshei.

foto Frans Smit

2018-10-21, even pauze.

foto Frans Smit

2018-10-22, na gedane arbeid.

foto Frans Smit

Stramproyerhei 23 sept. 2018, Buuëtjeshei zondags, Nieuw seizoen: 2018-2019

Gebogen rendiermos, erg zeldzaam !! foto Frans Smit.

Om 11 uur vandaag begon het flink te regenen maar zo merkten we wel dat je in een uur toch heel wat werk kan verzetten. We hebben heel wat vuilbomen uitgestoken. Toos en Hilde buigden zich over de dennetjes (om ze goed van onderen weg te knippen). Chapeau voor HIlde dat ze toch kwam helpen, want ze is recent door haar rug gegaan. Jacques en Jack waren uit zicht want druk doende op de nabij liggende 'schietbaan'.
Ondanks dat de hei er maar verdroogd en bruin bij stond konden we al zien dat deze zich wel gaat herstellen. En wat er nu wel prachtig mooi bij staat zijn de mossen. Frans Smit was daardoor natuurlijk extra in zijn nopjes :-). Om half 12 kwam boswachter Theo nog even kijken maar toen waren we al aan het afdruipen, lekkerlijk. Te nat! Volgende keer hopen we op beter weer.

Michela, 23 sept. 2018

Stramproyerhei, zondag 11 maart 2018: Werkgroep Buuëtjeshei

Werken aan het mos. foto Michela. Meer foto's: facebook @buuetjeshei

Er was slecht weer voorspeld afgelopen zondag maar op de buuetjeshei is het gewoon altijd lekker weer! :-) We hadden de laatste natuurwerkdag van dit seizoen niet beter kunnen eindigen: met een heerlijke picknick in een pril voorjaarszonnetje! En we waren daarvoor ook al verwend door Frans Henderikx die namens de Dorpsraad en als dankbetuiging aan de vrijwilligers, een heerlijke vlaai had meegenomen voor bij de koffie. Heel attent en we hebben het ons laten smaken!
Maar natuurlijk is er ook nog hard gewerkt. Er is deze keer een heel stuk grond vrijgemaakt van het invasieve exotische mos Grijs kronkelsteeltje dat we liever niet zien op de hei. We zijn benieuwd hoe de grond zich de komende maanden gaat ontwikkelen! Met trots konden we de boswachter van Natuurmonumenten laten zien wat we het afgelopen half jaar hebben gerealiseerd met relatief weinig mensen en werkuren. Er is met name langs het wandelpad veel opgeslagen struikgewas weggehaald waardoor er nu meer zicht is en meer ruimte voor heidegroei. Verder zijn er honderden kleine dennetjes weggeknipt waarmee we voorkomen dat de hei op termijn dichtgroeit. We laten de hei nu even met rust en zullen in september het werk weer hervatten. De nieuwe data worden nog bekend gemaakt.

Michela van Kampen, 14 mrt 2018.

Stramproyerhei, zondag 17 febr 2018 "Buuëtjeshei"

Ruimte voor hei aan het paadje. foto Frans.

Omgewaaide Grove den gestript. foto Frans.

Stramproyerhei, zondag 14 jan 2018 "Buuëtjeshei".

Rood bekermos. foto Richard Jansen

Alsof het zo had moeten zijn: we hadden wederom prachtig zonnig weer. De dikke truien konden dus weer uit.  Het was ook het ideale weer om  de professionele camera tevoorschijn te halen. De natuurpracht (en uiteraard ook de vrijwilligers!) zijn met een zonnetje erbij extra fotogeniek. Richard heeft mooie foto's gemaakt van het mos waaronder van het bekermos. Als je van heel dichtbij naar dit mos kijkt dan kun je niet anders dan onder de indruk zijn. Maar er is ook hard gewerkt. Wie regelmatig de heide oploopt vanaf de noordkant zal merken dat er al een behoorlijk oppervlakte langs het pad is vrijgemaakt van begroeiing. Dat is overigens best zwaar werk want de boompjes moeten met kluit en al uit de grond gestoken worden met een spade. Een van de spades heeft het zelfs begeven door het enthousiaste krachtwerk. 

Fotogeniek? Wie dan? :-) foto Richard. (klikken)

Gelukkig waren we deze keer met wel 7 mensen dus er is ook heel veel opschot van kleine en grotere dennetjes weggeknipt. Je gaat nu echt zien dat er de afgelopen maanden regelmatig is gewerkt, al is het maar door de groeiende berg van snoei-afval.

De koffiepauze was erg welkom met het zonnetje erbij. Jack Kunnen kwam op dat moment nog even buurten. Hij stelde voor om de volgende keer ook met een groep weer aan de slag te gaan op de schietbaan. Dat leek ons allen een goed plan. Maar omdat de oorspronkelijk geplande datum in het carnavalsweekend valt, is wel besloten de volgende natuurwerkochtend  een week later te doen en wel op 18 februari. Er zal dan in 2 groepen gewerkt worden, op de Buuëtjeshei en op de schietbaan. Voor de Buuëtjeshei graag even vooraf aanmelden via Michela van Kampen (vankampenmichela@gmail.com) of via de Facebookpagine @buuetjeshei. Voor meehelpen op de oude schietbaan graag aanmelden via Jack Kunnen (j.kunnen.geelen@gmail.com).

Michela van Kampen, 16 jan. 2018

Stramproyerhei, 17 december 2017 : werken op de Buuëtjeshei.

In twee uur tijd een aardig stuk langs het pad helemaal vrijgemaakt. foto Frans.

We hadden er weinig ruchtbaarheid aan gegeven dus we waren niet heel erg verbaasd dat we deze zondag maar met zijn drieën waren. Het weer was wel heel prettig dus we gingen vol goede moed aan de slag. Frans en Richard gingen berkjes en stronken sporkehout uitsteken en Michela was zoet met het wegknippen van dennetjes en het snoeien van drie kleine eikjes. In slechts 2 uur tijd hebben we een aardig stuk oppervlakte vlak langs het pad helemaal vrijgemaakt. Dat gaf voldoening!

Stel je voor als we de eerstvolgende keer in januari met een flink koppel mensen zouden zijn. Dan zouden we helemaal meters maken!

Maar dan moeten we natuurlijk wel meer ‘reclame’ maken. Tijdens een adempauze met hete koffie en krentebollen kwam het idee om een Facebook pagina te maken. Zo gezegd zo gedaan. Zoek op Facebook dus vooral even naar @buuetjeshei en meld je aan als vriend. En mocht je mooie foto’s hebben van dit stukje hei, deel ze dan vooral op deze pagina. Dan kunnen we de ontwikkeling van dit gebied mooi volgen in de tijd.

Michela van Kampen 17-12-2017.

De volgende data van de natuurwerkdagen op zondag zijn:
14 januari, 11 februari, 11 maart.

Stramproyerhei: verslag zondag(!) 12 nov. 2017: Buuëtjeshei.

Er was guur weer voorspeld..... foto Michela

onderdeel van de Stramproyerhei. De laatste jaren zijn we er vaak een keertje per jaar gaan helpen. Nu heeft Natuurmonumenten het goed gevonden dat we er elke maand terecht kunnen. Michela van Kampen neemt het voortouw met als doel dat er ook daar een min of meer vast groepje van de grond komt. We hebben het expres op de zondagochtenden gezet. Dan zijn we geen concurrenten van elkaar. Beter nog, we kunnen elkaar aanvullen en versterken. En misschien geven we op die manier (nieuwe) mensen die ‘s zaterdags al vol zitten, de kans om toch natuurwerk te kunnen doen.

Voor zo een dag waarop bijna niemand op zaterdag kan (of als het op zaterdag regent, of voor mensen die er geen genoeg kunnen krijgen :-) hebben we nu eens in de maand een uitwijkmogelijkheid naar de zondag: op de Buuëtjeshei,

foto Michela van Kampen

Voor de eerste keer was er nog weinig bekendheid aan gegeven, maar toch waren we al met 3 en later 4 mensen. Wat ook voordelen heeft, want we moeten het werk daar nog even in de vingers krijgen. Eerst  hebben we een mooie plek korstmossen bewonderd, met, van de gelegenheid gebruik makend, de uitleg dat we om beginnende korstmosjes te sparen geen dennetjes trekken, maar knippen of steken. Daarna zijn we verder gegaan waar we ook vorige keer gewerkt hebben: rondom de grote takkenhoop. In plaats van allemaal kleine takkenhoopjes, willen we deze hoop gebruiken als centrale hoop voor die hoek van de Buuëtjeshei. En dus is de opslag rond de hoop verwijderd: bramen, Am. vogelkers, een teveel aan Sporkehout, Grove dennetjes enz. Opvallend was de hoeveelheid hei die er dan nog blijkt te staan. En dat gaf absoluut een goed gevoel.

Frans Smit,  16 nov. 2017.

Stramproyerhei: Verslag zaterdag 14 oktober 2017, Buuëtjeshei.

de groep zonder fotograaf Frans.

Het is eigenlijk al een traditie dat we elk jaar een keertje meedoen met de natuurwerkdag op de Stramproyerhei. Dit jaar ook weer tegelijkertijd met de werkdag aan de historische Schietbaan even verderop. Zonder die natuurwerkdagen zou het er slecht uit hebben gezien voor dit leuke heitje met zijn erg bijzondere soorten. Toch is het vaak een soort reddingsoperatie geweest: hoogstnoodzakelijk werk dat in allerijl op die ene dag in het jaar gedaan moest worden. De gevolgen van die aanpak maken het werk er voor ons niet makkelijker op. Sporkehout is, in plaats van uitgedund, afgeknipt. Dat geeft even ruimte, maar het groeit weer aan, en de wortelkluit wordt steeds groter. Ook kwamen er steeds meer hopen waarop het verwijderde groen werd neergelegd. En die hopen kwamen bovendien steeds verder van de bosrand te liggen, al dan niet begroeid met stugge braamstruikjes. De bosrand is daardoor steeds meer naar binnen aan het kruipen.

De bosrand weer een beetje teruggedrongen. foto Frans.(op de foto klikken voor vergroting)

Maar, we blijven optimistisch. We waren met zijn zessen, en dan kan je al heel wat doen. Hilde, Ruud en Lei gingen de dennetjes knippen die overal tussen de hei opkwamen. Henk, Richard en Frans gingen de verbossende rand terugzetten. Dat wil zeggen struiken uitsteken en een enkel boompje omzagen. De gekozen plek is de plek waar nog hei stond, maar waar ook de Rode Lijstsoort Kruipbrem stond, of misschien nog staat, of opnieuw kan gaan groeien. Het werk lukte goed, en dat geeft een goed gevoel.

Maar wat vooral een goed gevoel gaf: we kunnen er wat vaker aan de slag. Boswachter Theo van den Berkmortel reageerde positief op de vraag van Michela om wat regelmatiger te kunnen gaan werken. Als Ecologisch Werkgroep doen we mee zoveel als we kunnen, maar voor zover ik het nu kan bekijken zal onze rol zich beperken tot meewerken en het geven van advies op het gebied van ecologie en werkaanpak. We moeten het er nog verder over hebben, maar daar komen we met elkaar wel uit.

Frans Smit, 17 oktober 2017.

Stramproyerhei: 26 nov. 2016, vrijwilligerdag op de Schietbaan van de Burgerwacht.

Zo dichtgegroeid is daar de voormalige zandige weg, later schietbaan. (klikken voor vergroting) foto: Tjeu Nielissen

Het doel was om de natuur en het historische landschap van de Stramproyerheide weer tevoorschijn te toveren. En dat is gelukt: de te weelderige begroeiing op de oude Schietbaan van de Burgerwacht – in gebruik tijdens de woelige periode rond de laatste twee wereldoorlogen - is genoeg verwijderd om te kunnen zien dat er in het verleden iets bijzonders was. Men heeft die plek niet toevallig gekozen voor een schietbaan. Het zijn daar stuifzandheuvels, getekend door de sporen van karren die de de hoogste plekken in een natte omgeving opzochten voor hun doortocht. Ze sleten daar hun sporen uit, en daarna deden wind en water de rest. Wij hopen natuurlijk dat ook de oorspronkelijke begroeiing van deze stuifzandheuvels weer terugkomt: hei, met al de bijzonderheden die daarbij horen. Met als voorbeeld de Buuëtjeshei.

Buuëtjeshei 26 nov. 2016

EWWZ aan het werk op de Buuëtjeshei. Duidelijk is te zien dat de hei aan de kanten steeds kleiner wordt. Maar, echt, het is een mooi en bijzonder heitje. foto Tjeu Nielissen

De groep die mee kwam werken op de oude schietbaan was zo groot, dat er ook een aantal mensen een eindje verderop aan de slag konden. Daar ligt de Buuëtjeshei, het laatste stukje hei van de ooit uitgestrekte Stramproyerhei. Er staan daar extreem bijzondere dingen, zoals IJslands mos, Gebogen rendiermos en Kruipbrem. Vereniging Natuurmonumenten, in dit geval Theo van den Berkmortel, vertrouwde het werk daar wel toe aan de mensen van de Ecologische Werkgroep Weert Zuid.

We waren goed vertegenwoordigd: Eveline, Linda, Henk, Marieke en Frans. En we hadden een goede aanvulling aan Jeanet en Michela. Alsof we al jaren samenwerkten. Het voornaamste werk dat op de planning stond, was het afknippen van jonge dennetjes. Afknippen is het beste, omdat je dan de (zeldzame) korstmossen die overal tussen de hei staan, niet beschadigt. Dennetjes lopen na afknippen niet uit. De rest van wat opschiet des te harder: eikjes, sporkehout, berkjes en nog slechts een enkele Amerikaanse vogelkers. Zulk spul moest dus wel uitgestoken worden. Het stond duidelijk aan de randen van de hei het meest. Langzaam dringt het vanuit het (aangeplante) bos de hei binnen, en zo wordt de hei steeds kleiner. We moeten nog maar eens terug gaan. De animo was ervoor. Zulke plekjes zijn het waard om er energie in te steken. Nu nog even organiseren, maar dat is het probleem niet. Misschien naar Belgisch voorbeeld een zondagochtendploegje?

Frans Smit

30-11-2016