Laura of Lauros.

Begrazingseenheden hieronder !

Nieuwsbrief EWWZ 3 jan. 2018

klikken voor vergroting.

Het was niet de bedoeling dat de Nieuwsbrieven van de EWWZ elkaar zo snel zouden opvolgen. Maar misschien vinden jullie dat helemaal niet zo erg. En anders kan je je ook opzeggen :-)

Deze keer is het krantenbericht van afgelopen zaterdag 30 dec. de aanleiding. Het bericht was getiteld “Het is wél mogelijk tauros te weren”. De titel zegt eigenlijk al genoeg, en de inhoud geeft ook goed weer hoe wij erover denken. Het rapport waarnaar ik verwijs is het

rapport van de Commissie Verbetering Begrazingsbeheer “Advies Begrazingsbeheer Kempenbroek” van 25 jan 2016. Daarin staat dat voor door Taurosachtigen begraasde gebieden die aan het eind van het eerste kwartaal van 2016 een oppervlakte van minimaal 100 hectare hebben, de commissie adviseert om de Taurosachtigen te handhaven. Het betreft hier de gebieden

Loozerheide, Laurabossen – Kettingdijk, en het gebied Smeetshof - Wijffelterbroek. Dus eigenlijk al de gebieden waar wij als Ecologische Werkgroep Weert Zuid werkzaam zijn. Daardoor was het voor mij goed uitvoerbaar om te controleren of er per 31 maart 2016 inderdaad aan de eisen werd voldaan, te weten groter dan 100 ha, en op die datum daadwerkelijk begraasd door taurossen. Al op 12 juni 2016 had ik er een rapport over geschreven: “Analyse grootte van de begrazingseenheden”. Mijn conclusie was, dat al de gebieden niet aan deze eisen voldeden. Zodat er niet met taurossen begraasd mocht worden. Immers, alle partijen, dus Provincie, Natuurmonumenten, Stichting Ark, Dorpsraden Altweerterheide en Stramproy en de gemeente Weert hadden zich gecommitteerd aan het rapport van de Commissie Verbetering Begrazingsbeheer. Daarmee was het rapport voor hen bindend geworden. Mijn logica is, dat men zich houdt aan dergelijke afspraken.

Maar, het stuk had dan wel in de krant gestaan, de gemeenteraadsleden en B&W beschikten nog niet over mijn rapport. Waarmee ze in feite nog niet beschikten over de bewijsstukken. Zodat ik hen op de eerste dag van 2018 het rapport digitaal heb toegestuurd. Mét een kaart van Ark, én een begeleidend schrijven met ongeveer de inhoud als bovenstaande. Tevens heb ik hen de link gestuurd naar de blz. op onze site waarop ik inmiddels mijn rapport had gezet, voorzien van een aantal foto’s van de situaties die ik beschrijf. De foto’s kunnen zeker gezien worden als bewijzen. En ik heb nog veel meer foto’s .....

l te beperkt hebben opgevat. Ze hadden m.i moeten controleren of de betreffende gebieden aan het einde van de toegestane periode (31 mrt 2016), zowel daadwerkelijk begraasd werden door taurossen alsook inderdaad voldeden aan de 100 ha eis. Dit hebben ze niet gedaan.

Wat deze kwestie des te pijnlijker maakt, is dat de aangegeven begrenzingen op de de Kaart begrazingseenheden Ark 12-04-2016, onjuist zijn weergegeven. Er lijkt daarbij zelfs een vorm van stelselmatigheid te signaleren, wat echt niet kan. Het lijkt mij aan de politiek om hier de juiste opvolging aan te geven.

Vervolgens heb ik de Stuurgroep dezelfde stukken toegestuurd. In de Stuurgroep zitten de organisaties die zich gecommitteerd hebben aan het Rapport van de Commissie verbetering Begrazingsbeheer, dus Provincie Li, Natuurmonumenten, Stichting Ark, Dorpsraden Altweerterheide en Stramproy en de gemeente Weert. In mijn begeleidend schrijven ben ik uitgebreider ingegaan op hun positie en hun taak. Immers, de Stuurgroep is opgericht met als doel de uitvoering van het Begrazingsadvies op te volgen (Raadsinformatiebrief van 30 nov. 2017). Ik ben van mening dat ze hun ro

Nu dat alles is gebeurd, kon ik jullie op de hoogte brengen van al deze stappen.

Frans Smit  

3-01-2018.

Analyse grootte van de begrazingseenheden

Kaart begrazingseenheden tauros, opgegegen door Ark en bestreden door de Ecologische Werkgroep Weert Zuid (klik voor vergroting)

Analyse op tijdstip 31 mrt. 2016, zoals bepaald in het rapport van de Commissie Verbetering Begrazingsbeheer.

Hierbij is gebruik gemaakt van de kaart van 12-04-2016 “begrazingseenheden” zoals opgegeven door Stichting Ark. Op deze kaart staat tevens een tabel groottes van de percelen.

In het rapport “Advies begrazingsbeheer Kempen~broek” van 25 jan. 2016 van de Commissie Verbetering Begrazingsbeheer,  wordt bij Conclusie en aanbevelingen  blz. 9 bij punt 3.1, “advies ten aanzien van begraasde gebieden groter dan 100 hectare” het volgende gesteld:

In door Taurosachtigen begraasde gebieden die aan het eind van het eerste kwartaal van 2016 een oppervlakte van minimaal 100 hectare hebben, adviseert de commissie om de Taurosachtigen te handhaven.”

Enkele regels verder stelt de commissie:

 “Als alle door ARK voorziene uitbreidings-  en verbindingsmaatregelen doorgaan, gaat dit om de gebieden: - Loozerheide, Laurabossen – Q-percelen - Kettingdijk, en het grensoverschrijdend gebied Ooms-Smeetshof-Graus- Kwaoij Gaat-Wijffelterbroekbos.”

We kunnen niet anders dan vaststellen, dat hier met: ”als alle door Ark voorziene uitbreidings- en verbindingsmaatregelen doorgaan”, gesteld wordt, dat bedoelde verbindingsmaatregelen plaatsgevonden dienen te hebben aan het eind van het eerste kwartaal van 2016, dus uiterlijk per datum van 31 mrt. 2016.

Aan de hand van de uitgangspunten: (1)grootte van de gebieden per 31 maart 2016, en (2), het  per die datum daadwerkelijk door taurosachtigen begraasd worden, zullen wij deze gebieden nader bekijken.

Indien de gebieden niet aan deze criteria voldoen, zullen ze vallen onder “begraasde gebieden kleiner dan 100 hectare”.

Begrazingseenheid Loozerheide

Opm. 1: Het hek van de begrazingseenheid loopt niet door totaan de jarosietvelden van Nyrstar. i.t.t zoals aangegeven op de kaart van Ark, volgt de omheining linksom de grens van Brabant en Limburg. foto Frans Smit, 2016-05-09.

Subtotaal    113,9 ha. volgens opgave Ark.

Opm. 1: de driehoek langs de jarosietvelden op Brabants grondgebied hoorde t/m 31 mrt. en tot op heden niet bij de begrazingseenheid (is eigendom van Nyrstar). Geschat: +/-  7 ha. (zie kaart blz. 10 rapport CVB)

Opm. 2: de zuid west hoek rondom de Oude Tungelroyse beek hoorde t/m 31 maart en tot op heden niet tot de begrazingseenheid (is eigendom Nyrstar). Geschatte grootte > 13 ha. (idem rapport CVB)

Opm. 3: gecontroleerd moet worden of het uitgerasterde stuk langs de Zuid Willemsvaart al dan niet meegerekend is bij het totaal aantal ha.

Opm. 4: de grootte van de plas moet afgetrokken worden van het aantal hectaren begrazingsgebied (geschat uit de losse pols: 4 ha.)

Conclusie: De begrazingseenheid Loozerheide is duidelijk kleiner dan 100 hectaren (geschat 90 ha, punt 3 niet in aanmerking genomen, op datum 31 maart 2016 en op datum heden (12-06-2016). 

Begrazingseenheid Lauragebied

De Laurabossen, hier het gebied van Defensie, worden op datum foto (2017-07-30) alleen begraasd met schapen. foto Frans Smit.

Subtotaal 564,5 ha. volgens opgave Ark.

Laurabossen 308,4 ha.

Opm. 1: Op datum 31 maart 2016 werden de Laurabossen niet begraasd door taurosachtigen, en worden tot op heden niet begraasd door taurosachtigen.

Opm. 2: de vraag is of het stuk van Defensie (de heide) erbij gerekend mag worden. Ook als er toestemming is van Defensie, wordt het stuk regelmatig afgesloten i.v.m. schietoefeningen.

Opm. 3: Opm. De Laurabossen zijn eigendom van gemeente Weert en in erfpacht uitgegeven aan Vereniging Natuurmonumenten.

Opm. 4: door de Laurabossen lopen veel openbare wandel en fietspaden en enkele wegen. Indien begrazing door taurosachtigen van toepassing zou zijn, zouden deze volgens wens van velen uitgerasterd dienen te worden. De grootte van het begrazingsgebied zal in dat geval bepaald worden door de wijze van afrasteren.

Q percelen waren op datum foto 2017-07-30 niet verbonden met Laura of Kettingdijk. foto Frans.

Q-percelen      54,4 ha.

Opm. de Q percelen waren op 31 maart 2016 (en zijn tot op heden) niet verbonden met het Lauragebied (“geen passerbare tussengrens”). Het is een zelfstandige begrazingseenheid en kleiner dan 100 ha.

De moerassen moeten volgens de Commissie Verbetering Begrazingsbeheer afgetrokken worden van het aantal hectares begrazingsgebied. foto Frans Smit, 2016-01-10.

Kettingdijk     100,1 ha.

Opm. 1: Het gebied is niet verbonden met andere  begrazingsgebieden. Het fietspad loopt tussen Kettingdijk en Laura. Tussen Q- percelen en Kettingdijk  loopt de weg naar het huis  van de jachtopziener (de oude Diesterbaan).

Opm. 2: De begrenzingen van het gebied zijn onduidelijk.

    a, op datum 31 maart 2016 werd slecht een klein deel van de Kettingdijk begraasd (+/- 25 ha.).

    b, boerderij en huisperceel mogen niet meegeteld worden met de begrazingseenheid

    c, de moerassen (plassen) moeten van de begrazingseenheid worden afgetrokken.

    d, de moerasbossen aan de zuidkant van de Kettingdijk zijn grotendeels ontoegankelijk voor begrazing.

    e, de natte schrale weides van Vereniging Natuurmonumenten vooraan de Kettingdijk aan de Belgische kant mogen niet begraasd worden.

Conclusie: De Kettingdijk is dus een zelfstandige begrazingseenheid en veel kleiner dan 100 ha.

Op Smeetshof hebben ze aan de noordkant van de Weerterweg hun eigen grazers: Galloways....foto Frans Smit 2015-04-12.

Emissaire       101,6 ha.

Opm. Emissaire is een leuke fantasienaam voor Smeetshof ten noorden van de Weerterweg. Dit is een op zichzelf staande begrazingseenheid. Er is geen verbinding met de Kettingdijk. Op Smeetshof worden eigen grazers (Galloways) zijnde  géén taurosachtigen, ingezet. Overigens  loopt de overeenkomst tussen Ark en Smeetshof / Natuurpunt over begrazing met taurosachtigen op korte termijn af.

Opm. 2: Ook voor dit gebied geldt dat de plassen afgetrokken moeten worden van de begrazingseenheid, zodat daardoor ook voor dit gebied geldt, dat het kleiner is dan 100 ha.

Conclusie: Op datum 31 maart 2016 was het Lauragebied geen aaneengesloten begrazingseenheid, zodat de genoemde 564,5 ha. onjuist zijn.

Alleen de Laurabossen zelf zijn groter dan 100 ha. Zij werden echter per 31 mrt. 2016 niet door taurosachtigen begraasd.

De andere percelen van het Lauragebied werden en worden óf niet begraasd door taurosachtigen, óf waren op 31 maart 2016 zelfstandige begrazingseenheden kleiner dan 100 ha. Hierin is ook na deze datum geen verandering gekomen.

Begrazingseenheid Wijffelterbroek

Het moerasbos mag niet bij het begrazingsgebied geteld worden. foto Frans Smit, 2016-03-25

Subtotaal  202,8 ha. volgens opgave Ark

Wijffelterbroek(bos) 42,9 ha.

Opm. 1: Het natte moerasbos is niet geschikt voor begrazing en zou niet meegeteld mogen worden. De paden zijn wandelpaden en kunnen ook niet meegeteld worden. Daarmee vervalt het hele Wijffelterbroek(bos) als mogelijkheid voor begrazing door taurosachtigen.

Opm. 2: ten overvloede zou gecontroleerd kunnen worden of de hoek ten oosten van de Vetpeellossing (tussen Vetpeellossing en natte schrale weides) afgetrokken is van het totaal.

Opm. 3: op datum 31 maart 2016 was het Wijffelterbroekbos bij geen enkel begrazingsgebied aangesloten, er werd in het geheel niet begraasd. Het mag dus ook hierom niet meegeteld worden bij een begrazingseenheid.

Kwaoj Gaat (links) gescheiden van Wijffelterbroek (rechts) door prikkeldraad en Raam(beek). foto Frans Smit 2016-04-30

Kwaoj Gaat               23 ha.

Opm. dit gebied staat nog steeds met geen enkel ander begrazingsgebied in verbinding, en mag dus niet meegeteld worden. Het is een zelfstandige begrazingseenheid, kleiner dan 100 ha.

Raamweide              19,5 ha.

Opm. ook de Raamweide staat met geen enkel ander begrazingsgebied in verbinding en mag dus niet meegeteld worden. Ook dit is een zelfstandige begrazingseenheid kleiner dan 100 ha.

Op 31-03-2016 is de Graus aangesloten op het grootste gedeelte van gebied Ooms, nm totaan de boerderij. Ze kunnen dus niet op de achterste 3 ha, en niet op Smeetshof. foto Frans Smit, 2016-03-27.

Graus                      15,7 ha.

Is precies op datum 31 maart 2016 aangesloten op gebied Ooms.

Ooms                       25,7 ha.

Opm. Het gebied Ooms is geen eenheid. Zowel voor als achter de boerderij is er afgerasterd. Het stuk dat aansluit op de Graus is daardoor bijna 3 ha. kleiner.

Over blijft: Ooms   23 ha.

Smeetshof               76   ha.

Opm. 1. Smeetshof staat tot op heden slechts in verbinding met 3 ha. van Begrazingsgebied Ooms en mag dus niet meegeteld worden bij andere begrazingsgebieden.

Opm. 2: ten overvloede zou bekeken kunnen worden hoe groot überhaupt het gedeelte van Smeetshof is dat door taurosachtigen begraasd mag worden. Dit is namelijk niet het gebied zoals op de kaart is aangegeven. Vanwege de veiligheid mag op gelasting van gemeente Bocholt het gedeelte waar wandelaars kunnen komen, alleen door (Exmoor)paardjes begraasd worden.

Het gebied dat door taurosachtigen begraasd zou mogen worden is naar schatting slechts 25 ha. 

Opm. 3: Op datum 31 maart 2016 werd het gebied bovendien niet door taurosachtigen begraasd.

Opm. 4: De termijn dat taurosachtigen op het Smeetshof mogen grazen loopt op korte termijn af.

Conclusie: op datum 31 maart 2016 bedroeg het aantal hectares van de begrazingseenheid Wijffelterbroek geen 202,8 hectares, maar slechts 38,7 ha, zijnde de Graus, die net op tijd verbonden was met begrazingsgebied Ooms (resp. 15,7 + 23 ha.)

Smeetshof is samen met een klein stukje van Ooms een aparte begrazingseenheid (samen 28 ha.) die op datum 31 maart 2016 nog nooit begraasd was door taurosachtigen.

Ook het Wijffelterbroekbos werd op datum 31 maart 2016 niet begraasd door taurosachtigen. Die situatie is tot op heden onveranderd.

Zodat voor het gehele Wijffelterbroekgebied gesteld kan worden dat het bestaat uit kleine zelfstandige begrazingseenheden die allemaal kleiner zijn dan 100 ha.

Overgenomen van de tekening van Ark zonder verdere opmerkingen:

Tungelroyse Beek Noord 20,4 ha. Tungelroyse Beek Zuid 40,4 ha. ( Subtotaal 60,8 ha.)

Siendonk West 22,3 ha.  (= Lieëg Hei) Siendonk Oost 10 ha.

Luuëke 8,5 ha. Abeek 15,1 ha. Houtbroek 5,5 ha. 

EINDCONCLUSIE

Geen tauros, wel rund. Galloways op Smeetshof. foto Frans Smit, 2014-12-26.

Uit voorgaande kunnen we niets anders dan concluderen dat geen enkel begrazingsgebied voldoet aan de criteria zoals opgesteld door de Commissie Verbetering Begrazingsbeheer.

Daarmee lijkt de discussie over taurosachtigen afgesloten, in die zin dat de discussie alleen nog zal gaan over invulling van begrazing zoals door de CVB aangegeven voor gebieden kleiner dan 100 ha. Daarin is geen plaats ingeruimd voor taurosachtigen.

Alleen de Laurabossen  voldoen aan het criterium dat een begrazingsgebied voor taurosachtigen groter moet zijn dan 100 ha. Het gebied voldoet echter niet aan het criterium dat het per 31 maart 2016 begraasd werd door taurosachtigen.

De andere gebieden vallen allemaal onder de benedengrens van 100 ha. voor begrazing door taurosachtigen, en komen daarvoor dus niet in aanmerking.

In een aantal gevallen speelt daarbij de datum 31 maart 2016 een rol, omdat er op die datum geen verbindingen waren tussen de verschillende percelen. In al die gevallen geldt echter, dat de huidige situatie onveranderd is ten aanzien van de situatie op datum 31 maart 2016, met uitzondering van de verbinding Graus-Ooms.

 We moeten ons daarbij bovendien realiseren dat veel gebieden om allerlei redenen ook in de toekomst niet  met elkaar te verbinden zullen zijn tot begrazingseenheden. Dit zeker niet als aan de gestelde eisen in het rapport van de CVB voldaan zal moeten worden.  

Misschien mogen wij bovendien verwijzen naar onze reactie op het rapport van de CVB, de “Open brief” van 29-02-2016:  “Op en Aanmerkingen van de Ecologische Werkgroep Weert Zuid op het Rapport “Advies begrazingsbeheer Kempen~Broek” van de Commissie Verbetering Begrazingsbeheer Kempen~Broek”.

Daarin geven wij aan dat er voor begrazing met sociale groepen runderen, al dan niet taurosachtigen, nog meer zaken in aanmerking genomen moeten worden dan de commissie vanuit haar opdracht heeft gedaan.

Rondtrekkende schapen van de Sonnisheide op Smeetshof, 2014-10-18. foto Frans Smit.

Wij hebben erop gewezen dat “jaarrondbegrazing met sociale groepen runderen” redelijk onverenigbaar is met de voor grote delen van het gebied geldende N2000 doelstellingen. Voor andere delen van door Ark voorbestemde begrazingsgebieden geldt, dat er een wat wij hebben genoemd “morele verantwoordelijkheid” ligt voor aan Nederland opgelegde N2000 doelstellingen. Naast Europese doelstellingen zijn er ook de doelstellingen van bv. Provinciale soortbeschermingsprogramma’s.

Wij hebben dan ook geconcludeerd dat “jaarrondbegrazing met sociale groepen runderen” beter vervangen kan worden door “beheer op maat”.

Daarin delen wij overigens gescheperde kuddes schapen graag een grote rol toe. Natuurhistorie en cultuurhistorie gaan dan hand in hand.

Alles bij elkaar voegend lijkt “jaarrondbegrazing met sociale groepen runderen” zowel onmogelijk als ongewenst. Het is dan de beste optie om doortastend te besluiten om te kiezen voor een andere aanpak: “beheer op maat”.

Als we dit met zijn allen doortastend doen, kunnen we behalve aan beheer, ook energie besteden aan een minstens zo belangrijke doelstelling van stichting Ark die nog steeds uitgevoerd moet worden: klimaatbuffer Wijffelterbroek. Voor een structurele aanpak is het nodig dat Raam en Lossing uit het gebied worden gehaald en eromheen geleid worden. Het lijkt ons dat dit wel moet gebeuren voordat de overeenkomst tussen Stichting Ark en de provincie als afgerond mag worden beschouwd.

Frans Smit

12 juni 2016

Ecologische Werkgroep Weert Zuid.

Spreekrecht Raadscommissie Ruimte 7 dec. 2017

Mijn naam is Frans Smit

Ik coördineer de Ecologische Werkgroep Weert Zuid.

De titel die ik mijn inspreekbeurt van vanavond zou willen geven is :

De taurossen en het spel van de misleidingen.

Dat spel begon al direct in het begin van de aanwezigheid van Ark in onze Weerter gebieden. Op 16 juli 2010 werd de klimaatbuffer “gelanceerd” op de Graus, naast het Wijffelterbroek. Daarbij werd een grote libel van prikkeldraad op een paal geplaatst, als teken van het voornemen van stichting Ark om hier de streek te gaan “onthekken”.....

Maar..... er viel hier helemaal niets te onthekken. Onze streken hebben géén historie van afzettingen van prikkeldraad.

Inmiddels staan er door toedoen van Ark kilometers prikkeldraad. De libel van prikkeldraad is daarmee wat mij betreft het symbool geworden van de misleiding: Zeggen dat je prikkeldraad gaat weghalen, maar het vervolgens gaat plaatsen.

En toen kwamen de taurossen. De weerstand bij de plaatselijke bevolking en onze Ecologische Werkgroep, was groot. De taurossen zijn een kruisingsproduct van mediterrane runderen met zoveel mogelijk genen van de oeros. Daarbij bleek het de bedoeling grote gebieden aaneen te sluiten om de taurossen vrij rond te kunnen laten lopen. Het moesten sociale kuddes zijn, inclusief stieren en kalveren.

Ook hier bediende Ark zich van de tactiek van de misleiding. Zij stelden dat het een eis was van de provincie. Dat verhaal is men blijven herhalen. Maar het is een onjuist verhaal. Het is geen verplichting, het staat niet in de overeenkomst tussen Ark en de provincie (van 14 sept. 2010).

Sommigen concluderen uit het feit dat het oerrund genoemd wordt als een soort bij de soortbeschermingsprogramma’s, dat het een verplichting is. Ook dat is onjuist. Het oerrund is een uitgestorven soort, en kan dus nooit opgenomen worden in een soortbeschermingsprogramma. Dat is een truuk. Iets dat juridisch niet kan, heeft in een contract geen rechtsgeldigheid.

Door de taurossen ging de discussie alleen nog maar over de veiligheid. Maar, in plaats van gewoon te stellen dat men geen taurossen wilde, zoals de Belgen deden, bleef men elkaar maar aan het lijntje houden.

Om deze patstelling te doorbreken, werd de onafhankelijke Commissie Verbetering Begrazingsbeheer Kempenbroek in het leven geroepen. Ook hier een misleiding: deze commissie was niet onafhankelijk. En de opdracht die de commissie meekreeg ook niet: uit een persbericht werd plotseling duidelijk dat er een protocol zou zijn waarin stond dat “jaarrondbegrazing met sociale kuddes runderen niet ter discussie stond”.

Deze commissie kwam met een “Advies begrazingsbeheer Kempen~Broek”. Dit is geaccepteerd door Ark, V.NM, Gemeente, Provincie en min of meer door de dorpsraden. Overigens níet door de Ecologische Werkgroep Weert Zuid, en zeker ook niet door vele anderen die van de gebieden gebruik maken, al dan niet in verenigingsverband. De oorzaak dat vele gebruikers van de gebieden niet vertegenwoordigd zijn, is de positie van de Klankbordgroep. Dat is een klankbordgroep van de Dorpsraden, en daar vallen vele gebruikers van de gebieden niet onder.

Letterlijk staat er in het rapport van de commissie: “In door Taurosachtigen begraasde gebieden die aan het eind van het eerste kwartaal van 2016 een oppervlakte van minimaal 100 hectare hebben, adviseert de commissie om de Taurosachtigen te handhaven.” Wat niet consistent is met de volgende zin:  “Als alle door ARK voorziene uitbreidings- en verbindingsmaatregelen doorgaan, gaat dit om de gebieden: Loozerheide, Laurabosgebied, en het grensoverschrijdend gebied Wijffelterbroek ”. Waardoor het gedraai en gemanipuleer opnieuw kon beginnen, want aan het eind van het eerste kwartaal van 2016 waren zowel het Wijffelterbroekgebied als het Loozerheidegebied kleiner dan 100 ha, en bleef Ark rustig doorgaan met het aaneensluiten van de gebieden tot meer dan 100 ha. Bij het Loozerheidegebied is dat sinds kort gelukt en bij het Wijffelterbroekgebied is dat nog steeds niet gelukt. Voor het Laurabosgebied geldt dat er per datum eind april 2016 geen grote grazers liepen. En ook al langere tijd bewust niet liepen, omdat ze teveel jong groen wegvraten. Gezien het geknoei met de uitgangspunten voor deze drie gebieden, lijkt het raadzaam de eerste formulering te handhaven, nm. dat het gaat om gebieden die eind april 2016 door taurossen werden begraasd en toen groter waren dan 100 ha. Daar valt het Laurabosgebied niet onder.

Wat we van de voortgang mogen verwachten ligt in dezelfde lijn. Gebieden worden nog steeds aaneengesloten tot gebieden groter dan 100 ha. En dan vinden Ark en opvolger Vereniging Natuurmonumenten vroeg of laat dat er taurossen mogen lopen. Dat is ten onrechte met de Loozerheide gebeurd, en we mogen verwachten dat dat op enig moment met het Wijffelterbroekgebied zal gebeuren. Maar dat plan is wel al lang afgeketst.  Daarom moet men ophouden met gebieden met elkaar te verbinden, omdat we dan bezig zijn een plan uit te voeren dat reeds afgewezen is.

Voor het Laurabosgebied bestaat er tussen Vereniging Natuurmonumenten en Gem. Weert bovendien een erfpachtovereenkomst. Gemeente Weert mag meebepalen welke begrazing men daar wil. Het woord grote grazer wordt in de erfpachtovereenkomst niet gebruikt. Er wordt gesproken over begrazing. Expliciet heeft Vereniging Natuurmonumenten daar de laatste jaren geen grote grazers laten grazen.

Het is de mening van de Ecologische Werkgroep Weert Zuid dat gemeente Weert beter door kan gaan op de lijn die Defensie al veel langer in dit gebied is ingeslagen: begrazing met schapen. Gemeente Weert is in de positie om Vereniging Natuurmonumenten daartoe te bewegen.

Aan de gemeenteraad zou ik willen vragen: pak uw controlerende taak op in deze hele kwestie. Misschien helpt het als u zich realiseert dat we het hier hebben over tientallen miljoenen Euro’s die bedoeld waren om een stuk Weerts grondgebied een face lift te geven. Geloof niet alle mooie verhalen. Controleer of afspraken worden uitgevoerd op de manier zoals ze bedoeld waren.

En controleer heel zeker of er inzake de erfpachtovereenkomst tussen u en Vereniging Natuurmonumenten juist gehandeld wordt.

Ik dank u voor uw aandacht.         

Frans Smit, 6-12-2017