Landelijke Natuurwerkdagen +"NL Doet" TungelerWallen

Inhoud pagina

- Verslag "NL Doet" 22 maart 2014 "Bie Toos".

- Verslag Landelijke Natuurwerkdag 2 nov. 2013 "Bie René".

Achtergronden en gegevens.

- Verslag "NL Doet" maart 2013 Armenbos.

- Verslag Landelijke Natuurwerkdag nov. 2012 "Bie René".

- Verslag Landelijke Natuurwerkdag nov. 2011 "Bie René".

- Verslag Landelijke Natuurwerkdag nov. 2010 "Bie René".

- Verslag Landelijke Natuurwerkdag nov. 2009 Ambonezenkamp

Verslag "NL Doet" 22 maart 2014 "Bie Toos".

ruimte maken. foto Ruud Hulsebos

Het is eigenlijk al een traditie geworden dat we het werk-seizoen afsluiten met een "NL Doet" werkdag. We zijn een open werkgroep waarbij iedereen altijd welkom is, en dat wordt door meedoen aan NL Doet nog eens extra beklemtoond.
Vorig jaar hadden we bijna veertig bezoekers. Dit jaar waren het er drie: Kiara, Leon en Linda. Ook de opkomst uit eigen geledingen was niet echt groot: Famke, Henk, Ruud, Dwayne en Frans. Hilde en Els hebben voor de inwendige mens gezorgd.
Maar dat ook met een relatief klein aantal mensen erg veel werk verzet kan worden, hebben we ook deze dag wel weer eens bewezen.

We hebben gewerkt "Bie Toos" op ongeveer 50 meter van de Telheidestraat. Daar hebben we een grote hoop gemaakt van vooral rondslingerend dode bomen, aangevuld met Amerikaanse vogelkers en takken van dennen die omgezaagd zijn. Famke en Frans hadden daarvoor vorige week al het begin gemaakt. Daardoor kon er nu vanaf alle kanten overzichtelijk gewerkt worden. Henk had een scherpe steekschop meegenomen en ging aan de gang met het uitsteken van Amerikaanse vogelkers. Famke was -zoals altijd- degene die overal insprong waar maar wat te slepen was. Ruud had ook de "inspring aanpak", en maakte tussendoor nog foto's. Kiara en haar vader Leon hielde wel van het stevige werk en hebben vooral bomen omgezaagd. Toen er stammen dode boom op de stapel moesten, leek het op de werkplek even verdacht veel op de Highland Games. Dwayne en Linda gingen de dode bomen opruimen, dus kleiner zagen en wegbrengen. Dat schiep voor Henk dan weer de ruimte om de Amerikaanse vogelkers uit te kunnen steken.

Enorm leuk om te zien hoe een groep mensen die elkaar nog niet of niet goed kennen, tot een zo goede samenwerking en werkafstemming kan komen. Als er ergens werk lag, was er altijd wel iemand die een handje kwam toesteken. De mensen hielden elkaar goed in de gaten.

Het uitsteken van Am Vogelkers was een hoofddoel van deze dag. De andere naam voor deze woekerende exoot is Bospest, hetgeen aangeeft dat we in onze bossen liever kwijt dan rijk zijn. Enkele exemplaren mogen blijven staan. Elke soort heeft ook zijn goede functies. In het voorjaar is het een goede bloemplant voor insecten, en in het najaar levert hij bessen voor de vogels. Maar omdat die de zaden ongeschonden uitscheiten, blijven wij aan het werk. De kunst is om daar een middenweg in te vinden, of - nog beter - te zorgen dat er genoeg inlandse struiken zijn om die functies over te nemen, zoals bv. Vuilboom, Brem, Lijsterbes en Vlier.
Het andere hoofddoel was werkruimte maken in de richting van de takkenhoop. Het is straks de bedoeling om het opschot van dennen en eiken in de randen van het stuifzand uit te dunnen. Daar willen we meer ruimte geven aan de restanten van de stuifzandbiotoop, zoals Buntgras, korstmossen en heide. Het takkenmateriaal moet dan op een werkbare manier ergens naartoe gesleept worden. Van ons werk "Bie René" hebben we geleerd dat een goed bereikbare centrale takkenstapel dan heel erg handig is. De plek van onze stapel lijkt voor het eerste gedeelte van "Bie Toos" goed gekozen.

En het zou niet NL Doet en onze laatste werkdag van het seizoen zijn, als er ook voor de inwendige mens niet iets extra's gedaan zou zijn. Daarvoor Hadden Hilde en Els gezorgd. Voor de koffiepauze was er koffie en vlaai, en voor de middagpauze was er soep. Toevallig vielen de kleine regenbuitjes net in deze pauzes, zodat we er nauwelijks last van hebben gehad.

Al met al dus een geslaagde dag, waarop veel werk verzet is,

Frans Smit
23-03-2014
Ecologische werkgroep Weert Zuid.

Pauze voor de werkers. Foto Famke Weerts.

Verslag Landelijke Natuurwerkdag 2013 "Bie René".

WERK~GROEP TUNGELER WALLEN

Hallo Iedereen

De Landelijke Natuurwerkdag 2013 op de Tungeler Wallen zit er weer op. En weer kunnen we zeggen dat het een geslaagde natuurwerkdag was. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen met plezier heeft gewerkt. De sfeer was goed, de opkomst was prima - vooral die van de scouts en scoutjes - en er is veel werk verzet. Ook het weer was prima; de regen heeft gewacht totdat we - bijna - klaar waren. En wat willen we dan nog meer?!

Van onze groep waren er genoeg mensen aanwezig. Famke was er. Ze functioneerde die dag als spil van het werk. Jan Geelen, Ruud, Hilde en Helma begeleidden ieder een groep. Mirriam loste Hilde 's middags af samen met Martin. Jo kwam ook nog een ruim uurtje meehelpen. Mijn rol was het om rond te lopen en even in te springen waar nodig. En dat werkte prima, volgens mezelf.
Verder hadden we veel positieve steun van een aantal onverwachte hulpkrachten: Annie kwam Helma helpen, vader van Roy was ook weer present, Dwayne bleek in korte tijd al veel bijgeleerd te hebben en werkte samen met MaSser Len Camp en een vriend Jort. Britt en Loes hielpen Famke. Henk en Jacques deden voor het eerst mee, maar dat was al snel niet meer te zien.
Van de scouts waren Frank en Roel alom aanwezig voor het versterken van de inwendige mens(jes). Maar als we praten over positieve inbreng, dan moet zeker gezegd worden dat die uit de hoek van de scoutbegeleiding volop aanwezig was. De mensen beginnen het boswerk goed in de vingers te krijgen. We blijken door de voorafgaande jaren gewoon een goed team met elkaar te zijn geworden. Mensen voor wie het werk nieuw is, kunnen daarbij goed aansluiten.
En de scoutjes zelf? Het waren weer meisjes en jongens, maatje 3 à 4 turven. Maar voor wat betreft het werk dat ze verzet hebben mag je er gerust nog een paar turven bij optellen. Met andere woorden: ze hebben weer veel werk verzet.

Ook het werk zelf liep goed. Er zijn veel dennenbomen omgezaagd om ruimte te geven aan lagere planten, met name aan de hei en de bijzondere soorten van het oude stuifzand.
De voorafgaande jaren hadden we het takkenhout op een centrale plaats neergelegd. Deze plaats is vanuit verschillende richtingen steeds beter te benaderen. Vier omliggende groepen konden er gemakkelijk hun hout naartoe slepen. Ook hier profiteerden we dus van het werk van de voorafgaande jaren. Bij die takkenhoop in het centrum stond Famke met haar groep en regelde het stapelen en het bomen zagen in de directe nabijheid.
Net over de heuvel was de groep van Jan bezig met een eigen takkenhoop in de bosrand van het stakenbos. Vorig jaar was daar al een begin gemaakt voor een kleine takkenhoop. Die is nu groter gemaakt. Dit vanwege de hoeveelheid te zagen bomen in de directe nabijheid, maar ook om hier op den duur een golvende bosrand aan het stakenbos te laten ontstaan (bosrandenbeheer).

Het mag nog wel eens gezegd worden: het slepen met de takken naar een grote hoop is veel werk, maar het is wezenlijk voor de biotoop van de Tungeler Wallen. We willen planten terug zoals hei. Planten dus die van schrale grond houden. Ook willen we de dieren die daarvan houden. Ik heb al de Blauwvleugelsprinkhaan, de Krekel en de Nachtzwaluw genoemd. Dan moet je het organische materiaal opruimen. Maar bovendien: die schrale biotoop was er niet toevallig. Er voltrekt zich een heel ander proces in bossen als de Tungeler Wallen dan in bossen waar het achterblijvende takkenmateriaal een positieve invloed heeft op het bos. De Tungeler Wallen en de andere zandige bossen staan op zure grond. Hout dat je daarin laat liggen, verteert daardoor niet. Het vervilt, en het ligt er over tien jaar nog. Wat helpt dan?: alles op een grote hoop leggen, dan verteert het zichzelf ( hoewel ook dat langzaam gaat).

Dus: goed bezig op de Tungeler Wallen !!!

Frans Smit
3-11-2013
Ecologische Werkgroep Weert Zuid.

Bekijk de foto's van de Landelijke Natuurwerkdag in de Tungeler Wallen op 2 november 2013.

Klik op onderstaande link.

http://www.flickr.com/photos/106143153@N02/sets/72157637355758824/

Achtergronden en gegevens.

Het langzaam dichtgroeien van de Tungeler Wallen ("Bie Toos". foto Bettina van Elk

Voor veel mensen uit Weert en omgeving zijn de Tungeler Wallen de plek waar ze op mooie zomerse dagen met het hele gezin of met vriendjes en vriendinnetjes naar toe gaan of gingen om in het zand te spelen, boompje te klimmen of er te genieten van de zon. Er staan dennenbomen die nog steeds glimmen door de vele kinderen die erin zijn geklommen.
Ook bij minder mooi weer trekt "De Wel". Er wordt veel gewandeld en gefietst. Mens en natuur hebben in dit gebied een prima evenwicht met elkaar gevonden.

Openheid, zandige stukken en dennen zijn wezenlijk voor de Tungeler Wallen. Het is er niet alleen voor de mens goed toeven, er komen veel bijzondere planten- en diersoorten voor. Hei is tegenwoordig een zeldzame soort, evenals Borstelgras, Veldkrekel, Hagedis, Boomleeuwerik en de spectaculaire Blauwvleugelsprinkhaan. En laten we de Korstmossen niet vergeten. Als we erover lopen bij droog weer, kraken ze. Bij nat weer kan je erover uitglijden. Een van de korstmossen, het zeldzame IJslands mos, heeft de Tungeler Wallen op de kaart gezet als meest zuidelijke vindplaats. Maar de andere natuurgebieden van Weert worden daarmee een beetje onderschat: we hebben zelfs een nog zuidelijkere plekje....op de Stramproyerheide.

De Tungeler Wallen dreigen echter langzamerhand dicht te groeien met eiken en dennen. Om de bijzondere waarden voor mens en natuur niet verloren te laten gaan, moeten we het gebied een beetje open houden.
Daarom gaan we er weer werken op de Landelijke Natuurwerkdag op zaterdag 2 november.

Net zoals de afgelopen jaren organiseert Scouting Tungelroy samen met het IKL en de Ecologische Werkgroep Weert Zuid deze werkdag.
Er wordt gewerkt op een perceel van een particulier. “Bie René” zeggen de scouts. Het bos wordt gedund, en aan de randen van een dennenbos wordt "bosrandbeheer" gedaan. Dat wil zeggen dat er inhammen worden gemaakt langs de paden. Daardoor kan de zon weer op de grond schijnen, en dat is dan weer goed voor planten en insecten.
De bomen die gekapt worden zijn meestal jonge bomen. Voordat er aan de volgende boom wordt begonnen wordt de omgezaagde boom "klein gemaakt". Zo klein dat de takken en het hout opgestapeld kunnen worden op een grote hoop.
Wie takkenhout wil hebben voor Sinte Merte kan het op komen halen. Wel graag vooraf een berichtje.

Iedereen die mee wil werken is van harte welkom. Aanmelden is zeer gewenst in verband met het gereedschap, maar niet nodig. Hoe meer handen hoe beter. Werken aan de natuur is niet leeftijdsgebonden, kinderen wel graag onder begeleiding van ouderen.
Scouting Tungelroy zorgt voor de inwendige mens. Er is koffie, en tussen de middag is er soep.

De dag begint om 9.30 uur, en duurt tot 15.30 uur. Er kan natuurlijk ook een halve dag gewerkt worden. Zowel ’s morgens als ’s middags wordt begonnen met een instructie over werk en veiligheid. Daarna wordt men ingedeeld in groepen die naar eigen werkplekken gaan. Voor gereedschap en handschoenen wordt gezorgd.
De werkdag biedt mogelijkheden voor maatschappelijke stage.

Locatie: Tungelroy, Limburg; Telheideweg aan de kant van de Heltenbosdijk
(de weg tussen Altweerterheide en Stramproy).
Bij Olympiahof wordt de lokatie aangegeven met bordjes.

Voor meer informatie voor werken op de Tungeler Wallen ook na de Landelijke Natuurwerkdag (ook voor MaS), kunt u contact opnemen met:

- Frans Smit, Frans.smit@hetnet.nl (Ecologische Werkgroep Weert Zuid) tel: 0495-518280;

Verslag "NL Doet", 16 maart 2013 Armenbos

Grote opkomst !! foto Jan Geelen

Na een heel lange tijd van erg veel voorbereiding richting Oranje Fonds, ging het de laatste paar weken ineens lopen. Vanuit Punt Welzijn kwam het aanbod om met een tiental collega's van de organisatie te komen werken. Daarna volgde de inschrijving van HangOut met een 20 tal jongeren en begeleiding. Vervolgens wilden een aantal mensen van Mensana graag komen. En dan hadden we ook nog de individuele inschrijvingen. Voor ons was het toen de vraag of het Armenbos waar we al het hele jaar hadden gewerkt nog voldoende werk bood om een groep van een dikke 40 mensen aan het werk te houden. Na wat cijferwerk bleek dat wel te kunnen. Gelukkig, want zelf hadden we op dit moment geen goed altenatief georganiseerd. Met het wegkruien van de strooisellaag bleken erg veel mensen nuttig werk te kunen verrichten. Bovendien kregen we van IKL een uitwijkmogelijkheid om op de Kleine Wel kapwerkzaamheden te kunnen verrichten. We hebben er geen gebruik van hoeven te maken.

Toen moest er nog voor de catering gezorgd worden. Jan Geelen wilde dit op zich nemen in samenwerking met de scouts van Tungelroy. Ook de werkindeling kregen we goed rond. Hans wilde het zagen van de Amerikaanse vogelkers op zich nemen, Jack wilde het takkenslepen in de gaten houden, ik zou de algehele coördinatie en het kruien doen, en Jo en Els konden inspringen waar nodig.

En zo waren we op een werkelijk prachtige zaterdagochtend om 9 uur aanwezig in het Armenbos om nog even de taken door te nemen en om op te bouwen wat nodig was. Terwijl we nog bezig waren de tent op te zetten, kwamen de vrijwilligers al aan. Na een toespraakje over het doel en nut van het werk en over enkele veiligheidspunten, toog men aan de slag met het kruien van de humus naar de rand van het terrein. Om de hei terug te krijgen, is het nodig om de grond te verschralen; Hei groeit niet op humus. En om een vlinderrijke bosrand te kunnen realiseren, is het nodig om de bosrand te verrijken mét humus. Dit ten behoeve van bloemplanten en bloemstruiken. Er waren vier startplaatsen met op elk twee kruiwagens, platte schoppen, mesthaken en rieken. Zodoende kon op elke plaats een groepje van vier mannen en /of vrouwen aan de slag. Het liep - om zo te zeggen - als een trein.

Rond elf uur kwam Jan met koffie en Weerter vlaai. Er was een ruime portie voor iedereen.

Inmiddels waren de mensen van HangOut gearriveerd. Ook die kregen een toespraakje van mij, en vervolgens een uitleg van Hans over het zagen. Daarna vertrok de hele ploeg naar de bosrand om daar de Amerikaanse Vogelkers om te zagen. Dat is een woekerende exoot, die we zoveel mogelijk uit de natuurterreinen willen weren. Al snel had iedereen de slag te pakken, en de vogelkersen verdwenen in hoog tempo.

Na de koffie was het het idee dat er van werk werd gewisseld. Boswerk is nu eenmaal niet het meest lichte werk. De meeste mensen hadden het echter zo naar hun zin met hun klus, dat ze gewoon hetzelfde werk bleven doen. Er is wel van werk gewisseld, maar dat gebeurde in de loop van de dag meer terloops. Er waren toch ook een paar mensen die takken verslepen leuk vonden.

Om een uur was iedereen toe aan een stevige maaltijd. Gelukkig hadden de mensen van HangOut voldoende proviand bij zich dat ze ruimhartig ronddeelde, want onze soep kwam wel erg laat. Excuses daarvoor, en vooral jammer voor de mensen die eerder weg waren gegaan. Dat met de middag weggaan was overigens afgesproken. Als je het zware boswerk niet gewend bent, kan je je beter niet forceren. De blijvers hebben gelukkig in de loop van de middag hun bak soep alsnog gehaald, en ook toen liet men het zich smaken.

Na die middagpauze was de vaart er op een aantal plaatsen een beetje uit. Anderen waren wel in staat om stug door te werken.

Ik heb er eigenlijk geen idee van hoe laat we zijn uitgescheden met het werk. In ieder geval was er ook toen nog vlaai en soep.

En terwijl het jonge volkje steeds harder begon te rennen, keken de anderen tevreden naar al het werk dat die dag verzet was.

Nadat iedereen langzamerhand weg was gegaan, hebben wij opgeruimd en nog een krui-klusje afgemaakt.

Toen was het voor ons ook wel genoeg geweest. Met een zeer tevreden gevoel over de dag is ieder naar huis gegaan.

Ecologische Werkgroep Weert Zuid

Frans Smit

20 maart 2013

De foto's van de diashow zijn van Jan Geelen

Verslag Landelijke Natuurwerkdag 2012 "Bie René"

foto Hilde en john van Dael

WERK~GROEP TUNGELER WALLEN
Ecologische Werkgroep Weert Zuid

Zaterdag 3 nov. 2012 hebben we op de Tungeler Wallen onze jaarlijkse natuurwerkdag gehouden. We deden dat samen met de scouts van Tungelroy, en op de achtergrond het IKL. Er werd gewerkt op het terrein van een particulier "Bie René". Het grootste deel van de Tungeler Wallen is particulier eigendom.
In de aanloop van de werkdag werd het nog wel even spannend. Met zoveel scouts en scoutjes die komen werken en zoveel "volwassenen" daaromheen, moeten we ook zorgen voor veel gereedschap. Dat wil zeggen dat het IKL daardoor zorgt. (IKL betekent trouwens Instandhouding Kleine Landschapselementen) In Limburg bleek er zoveel belangstelling voor natuurwerkdag te bestaan, dat de zagen van het IKL "op" waren. Gelukkig kwam alles op het laatste moment nog goed dankzij wat reservezagen van het IKL en enkele aankopen vanuit de Ecologische Werkgroep (vooruitlopend op misschien enige subsidie).
En dus stonden er 's morgens, toen het nog net niet regende, een heel veel scoutjes met ouders en begeleiders klaar om eens een stevig aantal bomen weg te zagen. Dat dan wel onder het toeziend oog en met de werkende handen van onze Werk~Groep Tungeler Wallen. Na een welkomstwoordje van de hoofdscout Frank van Roy, een natuuruitleg van Frans en een veiligheidsinstructie door John, kon het volkje aan de slag. Eerst hebben we de 5 groepen geformeerd. Hilde en Mirriam namen een groep mee naar het pad dat achter langs loopt. Ze hebben "om de hoek" gewerkt. De andere groepen werkten aan de lange zijkant. Daar is het nog behoorlijk open, en er staan plekken met prachtige korstmossen. Famke had de plek met de meeste korstmossen, dus ook de gladste plek. John en groep werkten aan de andere kant van het paadje dat daar loopt. De groepen van Hans en Jan werkten aan de lange zijkant. Daar staan wat minder korstmossen, maar de hei groeit nog overal door de "gewone" mossen. Hans heeft een beetje te ver over de grens van buurvrouw "Toos" gewerkt. Maar omdat Toos ook in het echt de buurvrouw is van Hans, zal het allemaal wel goed komen. Zoals elk jaar is het verbazingwekkend hoeveel werk dat jonge volkje van een paar turven hoog kan verzetten. Ongemerkt was het steeds harder gaan regenen, maar dat merkten we pas toen bij de middagpauze bleek hoe nat iedereen was. Gelukkig hadden de scouts een tentzeil en was er soep. Toen de soep op was namen de scoutjes afscheid, en kwam er een verse ploeg. Hilde, Mirriam en John gingen ook weg, en Dennis kwam ons versterken.
Eigenlijk was het 's middags hetzelfde verhaal, maar toen was het droog. Frans Verhaag kwam nog snoeihout ophalen voor het Sinte Merte vuur van Stramproy. Op het eind van de dag werd de allergrootste boom omgezaagd. De eer was aan de groep die tot dat moment alleen nog het minder geliefde, maar net zo belangrijke opruimwerk had gedaan. Eind goed, al goed.
Iedereen was behoorlijk moe, maar ook zéér tevreden. Er is echt weer veel werk voor de natuur verzet. En het was dankbaar werk.

Frans Smit
5 nov. 2012